Κύρια χαρακτηριστικά της γυμναστικής κίνησης των Φιλανθρωπιστών και του Ludwig Jahn

Βασίλειος Καϊμακάμης, Ηλίας Μπασμπανάς, Δημήτριος Καϊμακάμης

Περίληψη


Οι Φιλανθρωπιστές ήταν κυρίως Γερμανοί παιδαγωγοί, οι οποίοι κατά τον 18ο αιώνα δημιούργησαν και ανέπτυξαν ένα πνευματικό και γυμναστικό ρεύμα. Μάλιστα χρησιμοποίησαν τη γυμναστική, με τον τρόπο που τη χρησιμοποίησαν και οι αρχαίοι Έλληνες, δηλαδή ως μέσο παιδείας. Ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν διάφορα γυμναστικά όργανα, όπως γυμναστικούς ίππους, δοκούς ισορροπίας, σχοινιά αναρρίχησης κτλ. Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να μελετηθεί αναλυτικά και να αναδειχθεί η άγνωστη μέχρι σήμερα γυμναστική κίνηση των Φιλανθρωπιστών, καθώς και η επίδραση που είχε, τόσο στη γυμναστική κίνηση γενικότερα, αλλά και ειδικότερα στην ενόργανη γυμναστική του Ludwig Jahn. Η μεθοδολογία, μιας και πρόκειται για ιστορική μελέτη, βασίστηκε σε συλλογή αρχικά και σε αναλυτική βιβλιογραφική ανασκόπηση στη συνέχεια, γραπτών πρωτογενών πηγών, όπως για παράδειγμα τα συγγράμματα του GutsMuths, του Vieht και του Jahn, αλλά και σε νεότερη βιβλιογραφία έγκριτων ερευνητών του 19ου και του 20ου αιώνα. Τα αποτελέσματα της βιβλιογραφικής ανασκόπησης, έδειξαν ότι η γυμναστική κίνηση των Φιλανθρωπιστών, με κύριο εκπρόσωπο τον GutsMuths, αποτέλεσε τη σταθερή βάση, πάνω στην οποία στηρίχτηκε στη συνέχεια η γυμναστική κίνηση του Ludwig Jahn. Το συμπέρασμα που προκύπτει από την ανάλυση των δεδομένων, είναι ότι ο τελευταίος, ο οποίος και θεωρείται ο θεμελιωτής του γερμανικού γυμναστικού συστήματος γυμναστικής, αλλά και της ενόργανης γυμναστικής, δεν ήταν ουσιαστικά παρά συνεχιστής της κίνησης των Φιλανθρωπιστών, αλλά με πολύ περισσότερα γυμναστικά όργανα, τα οποία όμως χρησιμοποιήθηκαν και για κάποιο διαφορετικό σκοπό, αφού ο Jahn ενέπλεξε τη γυμναστική κίνηση του με μια πατριωτική και ταυτόχρονα κοινωνικοπολιτική ιδεολογία.


Λέξεις κλειδιά


Φιλανθρωπιστές, γυμναστικά όργανα, γερμανικό γυμναστικό σύστημα, Ludwig Jahn, GutsMuths

Πλήρες Κείμενο:

PDF

Αναφορές


Binz, R. (1985). Deutsche Turner in Amerika. Turnen & Spοrt, 2, 6-8.

Blecking, D. (1987). Die Geschichte der National polnische Turnorganisation «Sokol» im Deutschen Reich 1884-1930. Dortmund: n/a.

Borrmann, G. (1978). Gerätturnen (3th ed.), Berlin: Sportverlag

Γιάτσης, Σ. (1998). Ιστορία της άθλησης και των αγώνων στον ελληνικό κόσμο κατά τους ελληνορωμαϊκούς, τους βυζαντινούς και τους νεότερους χρόνους, Θεσσαλονίκη: Elimia Graphic Arts.

Gajdos, A. (1993). Entwicklung und Prognose der Turnübungen am Reck. OTA, 2(6), 35-57.

Gasch, R. (1920). Handbuch des gesamten Turnwesens und der Verwanden Leibesübungen, Wien & Leipzig: U. Pichler.

Gassmann, R., & Lämmer M. (1998). Baiträge und Bibliografie zur GutsMuts Forschung. Sankt Augstin: Akademia.

Göhler, J. (1992). Die Geburtsstunde des Reck vor 177 Jahren. Turnen und Sport, 4, 49-64.

Göhler, J. (1987). Der Barren feiert Geburtstag. Turnen und Sport, 6, 121-136.

Götze, A., & Zeume, J. (1989). Flick Flack. Berlin: Sportverlag.

GutsMuths, J. C. F. (1804). Gymnastik für die Jugend. Schnepfenthal: Sportverlag.

GutsMuths, J. C. F. (1793). Gymnastik für die Jugend,(Bearbeitet Von W.Beier, eingeleitet Von P. Marschner). Berlin: Sportverlag.

Huguenin, A. (1981). 100e FIG. Aniversaire: Moutier.

Jahn, L., & Eiselen E. (1816). Die Deutsche Turnkunst. Zur Einrichtung der Turnplätze dargestellt. Berlin: S.V.

Καϊμακάμης, Β. (2003). Ενόργανη Γυμναστική Η΄. Θεσσαλονίκη: Μαίανδρος.

Καϊμακάμης, Β. (2001). Κύρια χαρακτηριστικά της εξέλιξης της Ενόργανης Γυμναστικής στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Διδακτορική διατριβή, Θεσσαλονίκη: ΤΕΦΑΑ- ΑΠΘ.

Καϊμακάμης, Β., Κυριαλάνης, Π., & Καϊμακάμης, Δ. (2011). Το μονόζυγο του Jahn και οι προπομποί του. Άθληση & Κοινωνία, 52, 15-22.

Κουλούρη, Χ. (1997). Αθλητισμός και όψεις της αστικής κοινωνικότητας, Γυμναστικά και αθλητικά σωματεία 1870-1922. Αθήνα: Ιστορικό αρχείο ελληνικής νεολαίας, Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών Ε.Ε.Ε.

Krüger, M. (1993). Einführung in die Geschichte des Leibeserziehung und des Sports. Teil 2. Schorndorf: Hofmann.

Μουρατίδης, Ι. (2009). Ιστορία φυσικής αγωγής και αθλητισμού, Θεσσαλονίκη: Copy City.

Μουρατίδης, Ι. (1992). Ιστορία φυσικής αγωγής με στοιχεία φιλοσοφίας, Θεσσαλονίκη: Χριστοδουλίδης.

Παγώντας, Γ. (1837). Περίληψης γυμναστικής. Αθήνα: Βασιλική Τυπογραφία.

Pahncke, W. (1983). Gerätturnen Einst und Jetzt. Berlin: Sportverlag

Prestidge, J. (1998). The History of British Gymnastics. Buckingham: British Amateur Gymnastics Association.

Schröder, W. (1996). J.C. Friedrich GutsMuts. Leben und wirken des Schnepfenthaler Pädagogen. Sankt Augustin: Akademia.

Spieht, R. (1989). Geschichte der Turngeräte. West Germany: Eicklingen.

Temme, M. (2000). Die deutsche Turnbewegung in Chile 1852-1945. Wurzburg: Ergon.

Vieht, G. U. A. (1794). Versuch einer Enzyklopädie der Leibeserziehung. Berlin: Sportverlag.

Φωκιανός, Ι. (1883). Εγχειρίδιο γυμναστικής. Αθήνα: Ανδρέου Κορομηλά.

Χρυσάφης, Ι. (1965). Η Γυμναστική των Aρχαίων. Αθήνα: Ε.Α.Σ.Α.

Χρυσάφης, Ι. (1908). Β΄, Η Γυμναστική κατά το Σουηδικό σύστημα. Αθήνα: Εστία, Κ Μάισνερ-Ν. Καργαδούρη.


Εισερχόμενη Αναφορά

  • Δεν υπάρχουν προς το παρόν εισερχόμενες αναφορές.

Σχόλια σε αυτό το άρθρο

Προβολή όλων των σχολίων